در آشناسازی کودکان و نوجوانان با فرهنگ مهدویت و انتظار از چه راهکارهایی می توان بهره گرفت؟
والدین در تربیت مهدوی کودکان باید به نکاتی توجه کنند. بچه ها دوست دارند مورد محبت واقع شوند در همین راستا پدر و مادر باید فرزندشان را آگاه کنند که پس از خداوند، امام زمانشان بیش از دیگران، انسان ها را دوست دارد. اگر این احساس و شناخت را در بچه ها ایجاد کنیم مسلما آنها امام زمان (عج) را بهترین دوست خود خواهند دانست. والدین باید با زبانی کودکانه به فرزند خود تفهیم کنند که آن کسی همه جا با اوست و صدای او را در همه حالت می شنود و یاریش می کند، امام زمان(عج) است. اگر کودک یا نوجوان به این درک رسید که امام همه جا دوستدار و حامی اوست بر اساس فطرتش که دوست دارد مورد محبت قرار بگیرد، به امام نزدیک می شود و با آن حضرت ارتباط بر قرار می کند.
بعد از برقراری پیوند بین کودک با امامش لازم است از ثواب و فضیلت این ارتباط برای کودکان با آنها سخن گفته شود. کودکی که بداند دوست داشتن و منتظر آن حضرت بودن ثواب شهادت در رکاب آن حضرت و فضیلت های بسیاری دارد، پیوند و محبت امام در درونش راحت تر نهادینه می شود. درباره فریادرسی و گره گشایی حضرت داستان های بسیاری چون شفای کودکان از سوی حضرت و تشرفات مستندی نقل شده که طرح آنها از سوی والدین برای بچه ها می تواند، در برقراری یا استحکام پیوند با امام تاثیر گذار باشد. والدین باید بعد از هدایت فرزندشان در مسیر مهدویت، کارهای مهدوی آنها را تشویق کنند. به عنوان مثال اگر کودکی نقاشی مهدوی کشید یا خط خوشی درباره امام زمان (عج) نوشت یا سرود و شعری مهدوی خواند، به آن اهمیت بدهیم و تشویق کنیم. وقتی کودکی ببیند والدینش برای اموری اهمیت قائل است ناخودآگاه آن را الگو قرار می دهد و برای آن امور ارزش قائل می شود.
یکی از شیوه های کاربردی آموزش و تربیت، الگودهی است، زیرا الگو گرایی و قهرمان سازی از ویژگی های همه انسانها است. این خصیصه در کودکان و جوانان بسیار قوی و پر رنگ است، از این رو کودکان و نوجوانان در پی الگوها بوده و از رفتار و گفتار آنان پیروی می کنند. اگر مربیان و مسئولان امر تربیت بتوانند در الگو دهی موفق شوند به اهداف تعلیم و تربیت در این باره دست یافته اند.
